Oppassen!

Om me heen krijgen vrienden kleinkinderen. De kersverse grootouders zijn in de wolken en doen er alles aan om ervoor te zorgen dat de ouders de zorg voor hun kinderen kunnen combineren met hun werk. Sommige vrienden reizen vanuit Middelburg naar Rotterdam of Den Haag om twee dagen per week voor de kleintjes te zorgen. En is er eentje ziek, dan wordt er met liefde nog een extra dag opgepast. De jonge ouders ervaren daardoor minder stress en kunnen zich beter richten op het gezinsleven en hun carrière.

En soms gaat het dan toch nog mis. De jonge ouders scheiden. In de vaak chaotische tijd die volgt, kunnen grootouders een stabiele factor zijn in het leven van de kleinkinderen.

Maar wat als ouders, net gescheiden, niet kunnen terugvallen op de grootouders van hun kinderen? Wat als zij geen geld hebben om oppas te betalen, als ze niet of nauwelijks woonruimte hebben om hun kinderen te ontvangen, als alles op het bordje van die ene ouder komt te liggen? Wie biedt hulp? Wie past op de kinderen als de ouder in het weekend moet werken, wie helpt voorkomen dat hun baan in gevaar komt?

Wat ik wil is een heldere, toegankelijke regeling die maakt dat ouders de hulp kunnen krijgen die nodig is. Dit is geen ingewikkelde hulpvraag, het is slechts een vraag om ondersteuning in de zorg van alledag. Dat kan bijvoorbeeld door kinderopvang in het weekend te regelen. Het gaat mij erom dat ouders met jonge kinderen hun leven op de rails houden en dat we voorkomen dat kinderen schade oplopen.